- θάμυρις
- Μυθολογικό πρόσωπο. Ήταν αοιδός και μουσικός από τη Θράκη, γιος του Φιλάμμωνα και της νύμφης Αργιόπης. Λέγεται ότι ήταν ο εφευρέτης του δωρικής μουσικής κλίμακας. Οι Μούσες, αφού νίκησαν τον Θ. σε έναν μουσικό αγώνα, τον τύφλωσαν και του στέρησαν τις μουσικές του ικανότητες. Στον αρχικό μύθο προστέθηκαν αργότερα διάφορες παραδόσεις, όπως εκείνη του έρωτά του με τον Υάκινθο και της μετεμψύχωσής του σε αηδόνι. Ο Πολύγνωτος είχε ζωγραφίσει τον Θ. στη λέσχη των Κνιδίων, στους Δελφούς. Επίσης, απεικονίζεται σε διάφορα αττικά αγγεία του 5ου αι. π.Χ., άλλοτε τυφλός να κλαίει και άλλοτε παίζοντας κιθάρα και τραγουδώντας ανάμεσα στις Μούσες.
* * *ἡ (Α)(κατά τον Ησύχ.) «πανήγυρις, σύνοδος ή πυκνότης τινών».[ΕΤΥΜΟΛ. Τα θάμυρις και θαμυρός πιστοποιούν την ύπαρξη θέματος θαμυ-, το οποίο απαντά στο επίθ. *θαμύς (βλ. θαμέες) παράλληλα προς το επίρρ. θαμά*].
Dictionary of Greek. 2013.